Witam, mam nadzieję, że umieszczam temat w dobrym dziale. Otóż oprócz tego, ze moim hobby jest chemia, to także jestem akwarystą. Dziedziny te są jakby nie patrzeć ze sobą połączone co staram się wykorzystywać w praktycznym działaniu. Niedługo mam zamiar wykonać kilka eksperymentów odnośnie chemii wody, między innymi stabilność pH wody o różnych twardościach podczas dodawania słabych kwasów (humusowych, CO2). Chciał bym opracowanie wyników zrobić w formie amatorskiego artykułu, jednak potrzebuję kilka sprostowań mojej dotychczasowej wiedzy odnośnie twardości. We wszystkich znalezionych przeze mnie materiałach twardość wody dzieli się na przemijającą i nieprzemijającą. Twardość nieprzemijającą definiuje się jako zawartość wszystkich jonów wapnia, magnezu i śladowo metali ciężkich, natomiast węglanową jako zawartość wodorowęglanów tych metali. W praktyce często okazuje się, że TWW>TWO, co świadczy o obecności w wodzie dodatkowych węglanów, którymi muszą być węglany sodu/potasu. Nurtuje mnie z tego tytułu kilka pytań: 1. Przy oznaczeniu twardości węglanowej za pomocą HCl kwas reaguje ze wszystkimi węglanami. Czy zatem tak oznaczoną twardość można nazwać twardością, czy raczej zasadowością wody? Kwestia wydaje się być sporna, bo niby w oznaczeniu uwzględnia się też węglany sodu, jednak z chemicznego czy technologicznego punktu widzenia nie tworzą one nierozpuszczalnych soli, a więc reakcja 2NaHCO3 ---->Na2CO3 + CO2 + H2O nie ma pod tym względem znaczenia. 2. Jak wiadomo wodorowęglan wapnia i magnezu jest łatwo rozpuszczalny, natomiast węglany już nie. Czy w wodzie po rozpuszczeniu węglanu wapnia wszystkie jody węglanowe hydrolizują z utworzeniem wodorowęglanów, czy może ustala się równowaga CO32- <-----> HCO3-? 3. Czy jony SO42- hydrolizują do jonów HSO4-? Pytam, bo z racji tego, że kwas siarkowy (VI) na drugim stopniu dysocjacji jest stosunkowo słabym kwasem, to ciekawi mnie co dzieje się w roztworze.
